Rozdział 36

Blondyn zasypiał w błogi sen, oparty o kolana ciemnowłosego. Zmarszczył nos gdy poczuł dym papierosowy, spojrzał w górę patrząc wprost w oczy Setha.

- Zmęczony?- spytał, zaciągając się.

- Troszkę.

Po chwili rozległo się głośne pukanie do drzwi.

- Kogo tam niesie.- zirytował się, zapinając jeansy. Niedopałek wyrzucił do popielniczki. Jednym szybkim ruchem postawił kochanka. Przeczesując włosy, podszedł do drzwi.

- Seth a koszula?

Vega machnął ręką, dając do zrozumienia, że w tym momencie to najmniej ważne. Otworzył drzwi, spojrzał na kobietę, którą pierwszy raz na oczy widział. Jej postawa i worki pod oczami wskazywały na to jak długą podróż odbyła.

- Gdzie jest mój syn.- wychrypiała, przeciskając się obok Setha.

Josh wpatrywał się w kobietę z przerażeniem a jednocześnie zdziwieniem.

- Jezu... mamo co ty tu robisz?- zapytał słabym głosem.

Seth spoglądał z niedowierzaniem na to co rozgrywało się przed nim. Żałował, że nie posłuchał kochanka. Mógł założyć koszulę a zamiast tego otworzył drzwi matce Josha pół nagi. Dobrze, że chociaż rozporek miał zapięty.

- Co ja tu robię!? Raczej co ty tu robisz! Objeździłam tyle miast, nigdzie cię nie mogłam znaleźć!- wrzasnęła.

- Jak mnie znalazłaś?

- Pewien miły człowiek z Rosji zadzwonił do mnie i nakierował gdzie mam cię szukać.- odparła.

- Przedstawił się?- spytał Seth, szukając wzrokiem koszuli.

- Był anonimowy, chociaż w tle słyszałam jakby jakieś imię....Ivan... czy jakoś tak.

Seth westchnął ciężko, tego mógł się spodziewać. Spojrzał na kochanka, który jakby przypominając sobie to imię, zakrył usta rękoma.

- Możecie mi wyjaśnić o co tutaj chodzi? Albo nie, powiedz lepiej dlaczego porwałeś mojego syna?!-wymierzyła palec w Setha.

- On mnie nie porwał. Sam chciałem z nim jechać. Był jedyną osobą, która mnie zrozumiała i zaakceptowała takim jakim jestem.- uśmiechnął się pod nosem.

- Chcesz przez to powiedzie, że wy... jesteście razem?

- Tak.- wtrącił się Seth, patrząc twardo w oczy kobiety, które do złudzenia przypominały piękne oczy blondyna.

- Josh powiedz, że to tylko głupi żart.- kobieta usiadła ciężko na jednym z krzeseł.

- To nie jest żart mamo.

Seth odszedł na bok szperając w kieszeni.

- Gray? Czemu odbierasz telefon Chrisa?- spytał podejrzliwie.

- Chcieliśmy się zabawić a poza tym to długa historia.- zaśmiał się.

- To wy razem? A zresztą nieważne. Daj mi Chrisa.- warknął.

Po kilku minutach czekania i wysłuchiwania śmiechów w tle, usłyszał głos Chrisa.

- Co jest Seth? Nie pogodziliście się?

- Nie w tej sprawie dzwonie. Mam na głowie matkę Josha. Nie zrobiłem zakupów, w domu kawy nawet nie ma.- zaśmiał się nerwowo.- Mógłbyś coś kupić?

- Jasne nie ma sprawy. Będę za 15 minut.- rozłączył się.

Seth wrócił do blondyna, który w milczeniu wpatrywał się w matkę.

- Przykro mi ale kawy lub herbaty nie mogę zaproponować. Za chwile przyjedzie mój przyjaciel z zakupami.- wyjaśnił.

- Wątpię żebym została na kawę. Mam zamiar zabrać syna do domu.

- Nie rozumie pani, że Josh źle się czuł w swoim rodzinnym mieście i domu. Teraz jest szczęśliwy.

- Chcesz mi powiedzieć, że jestem złą matką?!

- Mamo ja tu zostaje, nigdzie się nie wybieram!- blondyn podniósł głos.

- Jestem twoim prawnym opiekunem czy tego chcesz czy nie, zabieram cię stąd.

- W każdej chwili mogę założyć sprawę w sądzie o przydzielenie mi praw rodzicielskich nad Joshem.- wtrącił się Seth, wyprowadzony z równowagi. Cała ta rozmowa co raz bardziej mu się nie podobała.

- Nie zabierzesz mi dziecka.- syknęła kobieta, sztyletując Setha wzrokiem.

- Jeśli znajdę dowody na to, że nadużywa pani alkoholu i zaniedbuje syna. To ja zostanę prawnym opiekunem.- wyjaśnił, ze stalowym błyskiem w oczach.

Sprzeczkę dorosłych przerwało pukanie do drzwi. Josh zerwał się aby otworzyć drzwi. Do salonu wkroczył Chris a za nim Gray z torbami.

- Cześć mały.- przywitał się szarowłosy.

- Jezu czyli to prawda.- szepnął Chris.- Twoja matka tu jest.

- Zdążyłeś w nie całe 15 minut?- spytał Seth.

- Nie, zabrałem trochę jedzenia od siebie.- odparł.

- Oddam ci potem za nie.

- Nie świruj, nie musisz.

Seth odebrał paczki od przyjaciela, szybkim krokiem udał się do kuchni.

- Naprawdę chcesz odebrać mojej matce prawa rodzicielskie?- spytał Josh, wyciągając z torby ciastka czekoladowe.

- Jeśli dalej będzie taka uparta, to tak.- odpowiedział, całując niepostrzeżenie, delikatny policzek chłopaka.

- Seth, weź się opanuj.- syknął, odchodząc.

Usiadł na krześle obok Chrisa, byle jak najdalej Graya. Po kilku minutach pojawił się Vega, z kawą dla kobiety i piwem dla siebie.

- Dziękuję. A ci dwaj to kto?

- Chris Kuro i Gray Fowl.

- Pracujemy w firmie Setha.- dodał Gray.

- Posiadasz własną firmę?- spytała zaciekawiona.

- Nie jest całkiem moja, ja jestem jedynie współwłaścicielem.- wyjaśnił.

- Mamo przenocujesz u nas?

- Tak, nie mam się gdzie podziać.

- Zaprowadzę panią do sypialni.- zaoferował się Seth.

Matka chłopca wstała od stołu, idąc za Sethem. Josh odetchnął z ulgą gdy kobieta zniknęła na piętrze.

- Ale się porobiło.- jęknął blondyn.

- I jak?- spytał Chris, gdy tylko Vega zszedł po schodach.

- Jakoś się ulokowała.- odparł, zabierając z lodówki kolejne piwo.

- Może powiesz o co chodzi? Odkąd przyszliśmy nie usłyszeliśmy nawet słowa wyjaśnienia.- powiedział Gray.

Seth rozsiadł się wygodnie na kanapie, odpalając swojego laptopa. Blondyn usiadł obok kochanka, opierając się o jego ramie. Chris zajął miejsce po lewej stronie Vegi, patrząc na pojawiające się logo firmy. Seth wszedł w tajne pliki firmy, zatrzymał się na ostatnim zdjęciu. Oczom Josha ukazał się starszy mężczyzna z twarzą pokrytą bliznami, pod zdjęciem widniał napis „Poszukiwany”.

- A więc dziś przyszła do mnie kobieta, jak się okazało matka Josha. Powiedziała, że zadzwonił do niej pewien człowiek z informacją gdzie aktualnie znajduje się jej syn. Przypuszczam, że kontaktował się z nią Ivan Petrovsky.

- Skąd takie wnioski?- spytał Gray, zaciskając dłonie na oparciu kanapy.

- Podobno ta kobieta słyszała w tle imię Ivan.

- Wiemy gdzie jest teraz Petrovsky?- ciszę przerwał Seth.

- Ostatnio był w Europie wschodniej.

- Ukraina?- dopytywał się Vega.

- Obstawiałbym raczej Rosję.- odparł Chris.

- Ok, Chris skontaktuj się z moją matką i przekaż jej nowiny. Gray ty poszukaj Lenkovej, jest nam teraz bardzo potrzebna. 

Przyjaciele wyszli, szepcząc coś do siebie.

- Powinieneś iść spać.- poradził Seth, spoglądając kątem oka na przysypiającego Josha.

- Chyba masz rację.

- Pamiętaj, że jutro musisz wstać do szkoły.- powiedział Seth, zamykając laptopa. 

Josh zerwał się na równe nogi, całkiem zapomniał o liceum. Przez wizytę matki ma mętlik w głowie. A co jeśli naprawdę odbędzie się sprawa w sądzie? Gdyby matka wygrała, nie przeżyłby rozstania z Sethem. Z głową wypełnioną po brzegi ponurymi myślami, położył się spać.